Piła w 1991 roku. Czym wówczas żyło nasze miasto? [ZOBACZ ZDJĘCIA]

Wczesna wiosna 1991 roku pachniała w Pile inwestycjami telewizyjnymi i wyrastającymi jak grzyby po deszczu sklepami z używanym ubraniem. Wciąż popularnością cieszyła się miejska łaźnia, w przeciwieństwie do pomnika Olega Matwiejewa, który właśnie przechodził do historii. Lada moment do "miasta lotników" miało zostać przyłączone Motylewo.

Sporą odwagą wykazali się dziennikarze Tygodnika Pilskiego, podróżując po radzieckiej enklawie wewnątrz naszego województwa. Co rusz szlabany, karabiny, niewybuchy... I tony śmieci w sercu lasu. W samej Pile handel kwitł aż miło. Przez deptak trudno było się przecisnąć, a w Berpilu otwarto prowizoryczne centrum handlowe. Na dworcu PKP, gdzie wiele godzin spędzała młodzież z pilskich szkół, lekarz odebrał poród.

Tak o Pomniku Matwiejewa pisaliśmy 14 kwietnia 1991 roku. w ,,Tygodniku Pilskim":

- Na rozbiórkę pomnika Matwiejewa w Pile, oficjalnie nazywanego monumentem „Ku czci bohaterów II wojny światowej poległych w oswobodzeniu Polski i Związku Radzieckiego”, okoliczni mieszkańcy reagowali różnie. Jedni wyrażali żal, inni obojętność. Gdy przed południem, 5 kwietnia kilku pracowników Przedsiębiorstwa Zieleni Miejskiej odrywało i kruszyło kamienne i betonowe bloki, wielu z nich stało się świadkami zmiany w pewnym sensie historycznej. Zmienił się po 46 latach plac, którego stałym elementem był dotąd smukły, w ceglastych barwach, monument, zakończony blaszanym modelem radzieckiego samolotu - „szturmowca” z czerwoną gwiazdą, skierowanego na zachód. Pomnik ten – jak można było dowiedzieć się z przytwierdzonych doń tablic – symbolizował chwałę radzieckiego oręża w walce z niemieckim najeźdźcą, upamiętniał śmierć pilota rosyjskiego Aleksandra Matwiejewa, który zginął podczas walk o Piłę zimą 1945 roku. (…) Fatalny stan techniczny pomnika powoduje więc duże zagrożenie dla przechodzących tamtędy osób i bawiących się w jego pobliżu dzieci. W każdej chwili może odpaść płyta cokołu lub „zlądować” atrapa samolotu. (…) Prace rozbiórkowe pomnika Matwiejewa potrwają do końca czerwca. (Andrzej Świątek).

Pilski fotograf Daniel Cichy ma mnóstwo zdjęć z m.in. 1991 roku. Wówczas wkraczał dopiero w dorosłe życie. Miał 18 lat, ale praktycznie pracował już jako pełnoetatowy fotoreporter, który uwieczniał wszystko co się działo w mieście. Co więcej, spełnił marzenie i otworzył swoją pierwszą wystawę. Tak o niej wypowiadał się przed laty Mirosław Bocian, od którego Daniel Cichy czerpał wiedzę i inspiracje.

- Wystawę niniejszą zaprojektował sobie już kilka lat temu. Zapowiedział, że zrobi ją na swoje 18-ste urodziny. Słowa dotrzymał. O jego zdjęciach pisać chyba nie trzeba. Powinny mówić same. Wybieraliśmy je długo z wieloletniego dorobku. Największą trudność sprawiała różnorodność i brak sprecyzowanego kierunku zainteresowań. Wystawa jest zatem może nie jednolita. Niemniej świadczy o wrażliwości spojrzenia i różnorodnych kierunkach poszukiwań autora. Daniel nadal przecież jest człowiekiem bardzo młodym i na krystalizację jego postawy przyjdzie jeszcze czas. W każdym razie, na tle innych fotografików z naszego środowiska jest to człowiek, który nieustannie i intensywnie się rozwija. Za to Go cenię najbardziej.?

Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć. Zobaczyć na nich można m.in. Marka Grechutę i zespół Big Cyc na scenie Pilskiego Domu Kultury, a także urywki z wrześniowego Ogólnopolskiego Wyścigu Kolarskiego.

W 1991 roku do Piły przyjechał Janusz Korwin-Mikke, który był gościem Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Pola. Tego samego roku odbyły się wystawy artystyczne Daniela Cichego oraz Andrzeja Sobolewskiego. Nastąpiła też rozbiórka pomniku Matwiejewa.

Poza tym na zdjęciach możemy zobaczyć jeszcze m.in. Lubę Zarembińską, Zbigniewa Zapasiewicza i zespół Proletariat. Nie brakuje też ujęć z Rezerwatu Przyrody Kuźnik i walk bokserskich w hali Sokoła.

Daniel Cichy ma więcej zdjęć z tego okresu, a także z innych lat. Zainteresowanych prosimy o kontakt z artystą www.danielcichy.pl

Współpraca. Wojciech Dróżdż